Fakturowanie w 2013 roku

Od 01 stycznia 2013 roku nastąpiły istotne zmiany w sposobie fakturowania. Zmiany te zostały wprowadzone poprzez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 roku i dlatego zapewne pojawia się wiele pytań co można, a co należy zrobić. Zmiany są opisane w broszurze na stronie Ministerstwa Finansów, jednakże postaram się przekazać kompendium wiedzy w pigułce.

Po pierwsze nasuwa się pytanie czy od 01 stycznia 2013 roku musimy oznaczać faktury tylko słowem ,, Faktura? czy też można po staremu ,,Faktura VAT?. Do końca 2012 roku obowiązywało oznaczenie faktur ,,Faktura VAT?. Od 01 stycznia 2013 roku faktury można oznaczać w dwojaki sposób zarówno po staremu ,, Faktura VAT? jak i po nowemu ,,Faktura ??. Zarówno jedno jak i drugie oznaczenie faktury uprawnia nas czyli nabywców do odliczenia VAT-u na zasadach ogólnych.

Po drugie nasuwa się pytanie odnośnie stosowania starych oznaczeń na fakturach czy jest prawidłowe. W tej sytuacji dotyczy to małych podatników którzy wybrali metodę kasową rozliczania podatku VAT. Do końca grudnia 2012 roku faktura musiała mieć oznaczenie ,, Faktura VAT-MP??. Od 01 stycznia 2013 roku faktura podatnika rozliczającego podatek VAT metodą kasową musi mieć dopisek metoda kasowa. Najlepiej aby taki dopisek znajdował się pod lub obok oznaczenia faktura, jednakże żaden przepis tego nie reguluje co potwierdza Krajowa Informacja Podatkowa. Tak więc, obecnie możemy stosować stare oznaczenie faktury czyli ,,Faktura VAT-MP??, jednakże musi być dopisane metoda kasowa, lub też ,,po nowemu?? czyli ,,Faktura?? i dopisane metoda kasowa.

Podobna jest sytuacja jeżeli chodzi o sprzedaży na zasadzie VAT marży. Do dnia 31 grudnia 2012 roku taka faktura musiała mieć oznaczenie ,, Faktura VAT marża??. Od dnia 01 stycznia 2013 roku faktura ta będzie musiała mieć oznaczenie ,, procedura marża- towary używane??. Analogiczna jest sytuacja przy sprzedaży w biurach podróży faktura musi mieć oznaczenie ,,procedura marży dla biur podróży??. Nastąpiły również zmiany odnośnie sprzedaży dla której VAT jest rozliczany przez nabywcę. Do dnia 31 grudnia 2012 roku faktura taka musiała mieć oznaczenie, że podatek rozlicza nabywca. Od 01 stycznia 2013 roku faktury takie muszą mieć oznaczenie ,, odwrotne obciążenie?.

Trzecie pytanie jakie nasuwa się ze zmianą w fakturowaniu to jakie dane powinny być umieszczane na fakturze gdy sprzedawcą jest osoba prowadząca działalność gospodarczą samodzielnie. Zgodnie z rozporządzeniem fakturowym w par.5ust.1 pkt.3 stanowi, że na fakturze muszą znaleźć się Imiona i Nazwiska lub też nazwy podatnika i nabywcy oraz ich adresy. Podanie imienia i nazwiska jest konieczne oraz adresu zamieszkania. Nadto faktura może zawierać nazwę lub nazwę skróconą. Adres podawany na fakturze powinien być zgodny ze zgłoszeniem identyfikacyjnym zgłoszonym w urzędzie skarbowym. Z zasady jest to adres zamieszkania, jednakże jeżeli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie prowadzi działalności w miejscu zamieszkania, a główne miejsce prowadzenia działalności jest inne, to na fakturze musi być podawany adres głównego miejsca prowadzenia działalności.

Czwartym pytaniem z tej dziedziny jest problem wystawiania faktur uproszczonych. Zadajmy pytanie czy jest to prawo czy też może obowiązek. Odpowiedź jest jednoznaczna jest to prawo, a nie obowiązek, tak więc każdy podatnik ma prawo wyboru, a każde rozwiązanie jest prawidłowe. Co do zasady wystawienie faktury uproszczonej może wystąpić wtedy, kiedy sprzedaż jest na kwotę nie większą niż 450zł lub 100 Euro. Dane które musi zawierać faktura uproszczona to dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Dane których nie musi zawierać faktura uproszczona to:

  • nazwa i adres nabywcy,
  • cena jednostkowa,
  • wartość sprzedaży netto,
  • stawki podatku itp.

Faktura uproszczona tak jak pełna faktura daje nabywcy towaru lub usługi prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji na zasadach ogólnych.

Opracował: mgr Tomasz Hanasz certyfikat księgowy nr 20968/2008

Rozliczanie VAT metodą kasową po 01 stycznia 2013 roku

Od 01 stycznia 2013 roku mały podatnik będzie mógł wybrać kasową metodę rozliczania VAT w nowej formule, która w pewnych sytuacjach jest bardzo korzystna dla podatnika.

Obecnie do 15 stycznia 2013 roku mały podatnik ma możliwość wybrać rozliczanie VAT metodą kasową i wielu podatników powinno taką metodę rozważyć.

Metoda ta jest szczególnie korzystna dla osób, które mają problemy ze ściągnięciem należności od kontrahenta, albo jeżeli kontrahent celowo unika zapłaty, lub przeciąga zapłatę za wykonane usługi/towary.

Po staremu metoda kasowa była dużo mniej korzystna, gdyż po 90 dniach należało od każdej sprzedaży odprowadzić należne podatki.

W nowej Metodzie Kasowej obowiązek podatkowy powstaje ? dot. Dostaw towarów i świadczenia usług – z dniem otrzymania płatności w całości lub części zapłaty, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi odbywa się na rzecz podatnika, o którym jest mowa w art.15 czyli podatnika który jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Natomiast jeżeli dostawa towarów lub świadczenie usług odbywa się na rzecz innego podmiotu niż wymieniony wyżej to obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania całości zapłaty lub części, nie później jednak niż 180 dnia licząc od dnia w którym wykonano usługę lub dokonano dostawy towarów.

Jak widać zmiany idą w odpowiednim kierunku; jeżeli nie otrzymamy zapłaty od czynnego podatnika VAT, nie musimy płacić podatku od towarów i usług od tej transakcji.

Natomiast, jak nie otrzymamy zapłaty od innego podmiotu, to należny podatek odprowadzamy najpóźniej po 180 dniach (obecnie po 90).

Metoda ta ma także kilka mniej korzystnych aspektów. Podatek VAT rozliczamy kwartalnie, w związku z powyższym obciążenie podatkowe kumulujemy z trzech miesięcy i jeżeli ktoś nie będzie na bieżąco odkładał pieniędzy na podatek, może popaść w kłopoty finansowe. Z drugiej strony jest to ,,swoistego rodzaju kredyt? udzielony przez państwo dla małych podatników, a przy odpowiednim skonfigurowaniu płatności, płatność podatku VAT za styczeń danego roku można przeciągnąć nawet do trzeciej dekady czerwca. Innym mniej dogodnym obowiązkiem przy metodzie kasowej jest ciągły monitoring należności, co ma dobre i złe strony. Osoby sumienne i odpowiedzialne finansowo powinny nie mieć większych problemów, jednakże ktoś o małej dyscyplinie finansowej może mieć kłopoty. Należy na bieżąco monitorować rachunek bankowy, bądź kasę, jeżeli chodzi o zapłatę za wystawione faktury.

Metoda kasowa nie ma zastosowania tak jak dotychczas do:

  • dostawy towarów za pośrednictwem automatów,
  • świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą żetonów, kart telefonicznych i innych jednostek w systemie przedpłaconym,
  • otrzymania dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze,
  • WDT oraz przemieszczania towarów do magazynów konsygnacyjnych.

Reasumując:

Zalety:

  • płatność podatku VAT następuje po zapłacie za fakturę lub po 180 dniach,
  • metoda bardzo korzystna dla podatników mając niesolidnych i przeciągających zapłatę kontrahentów,
  • przesunięcie momentu podatkowego nawet o 5 m-cy,
  • bieżące informacje na temat zadłużenia kontrahentów na naszą rzecz.

Wady:

  • podatnik musi wykazać się wysoką dyscypliną finansową ? kumulacja zobowiązania podatkowego za okres 3 m-cy,
  • dodatkowy obowiązek bieżącego monitorowania rachunku bankowego i kasy.

Mgr Tomasz Sebastian Hanasz licencja księgowa nr 20968/2008.

Pominięcie faktury dokumentującej zakup towarów handlowych

Co zrobić w sytuacji, gdy osoba prowadząca działalność z jakiś powodów pominie fakturę dokumentującą zakup towarów handlowych, a następnie w kolejnych okresach rozliczeniowych ową fakturę znajdzie i będzie chciała zaewidencjonować w książce przychodów i rozchodów z opóźnieniem np. miesięcznym lub dwumiesięcznym?

Z punktu widzenia ustawy o VAT istnieje taka możliwość w zaewidencjonowaniu tak znalezionej lub pominiętej faktury w kolejnych dwóch okresach rozliczeniowych miesięcznych bądź kwartalnych.
Inaczej wygląda sprawa od strony podatku dochodowego, jeżeli jest to faktura która dotyczy zakupu materiałów podstawowych lub zakup towarów handlowych i kosztów robocizny, wtedy zgodnie z paragrafem 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152 poz. 1475 ze zmianami) ww. faktury muszą zostać zaewidencjonowane w miesiącu poniesienia kosztu/zakupu, niezwłocznie po ich otrzymaniu lecz najpóźniej przed przekazanie ich do sprzedaży bądź magazynu/przerobu.

Jeżeli znajdziemy fakturę taką w okresach następnych należy skorygować miesiąc którego dotyczą pod rygorem uznania księgi za nierzetelną. Niezaewidencjonowanie faktury zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych lub kosztów robocizny spowoduje zaniżenie kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji podwyższeniu ulegnie podstawa opodatkowania. Z tego punktu widzenia wielu podatników myśli, że nic się nie stało, gdyż nie nastąpiło uszczuplenie skarbu państwa z uwagi na fakt, że zapłaciliśmy większy podatek.

Nic bardziej mylnego! Oczywiście uszczuplenia skarbu państwa nie było, ale w ten sposób powodujemy, że księgi stają się nierzetelne a wtedy mamy zarzuty określone w Kodeksie Karnym Skarbowym. Jednakże paragraf nr 11 ust.4 pkt.3 ww. rozporządzenia stanowi, że jeżeli w wyniku błędów nastąpiło podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania to nie mamy do czynienia z nierzetelnością w prowadzonych księgach.

Wyjątkiem są błędy które dotyczą zakupu materiałów podstawowych, zakupu towarów handlowych i kosztów robocizny. Niezaewidencjonowanie tych kosztów w odpowiednim momencie powoduje, że prowadzona księga nie może być uznana za rzetelną. Dlatego zaksięgowanie takiej faktury w okresie późniejszym nie odzwierciedlałoby faktycznego przebiegu operacji gospodarczych i wiązałoby się z naruszeniem zasad prowadzenia ksiąg odnośnie ewidencji kosztów zakupu towarów handlowych. W takim przypadku należy skorygować odpowiedni miesiąc – okres, którego dotyczą te koszty.

Osoby które samodzielnie prowadzą księgi, muszą na bieżąco ewidencjonować poszczególne zdarzenia gospodarcze, co wiąże się z ryzykiem pominięcia jakiejkolwiek faktury. Dużo bardziej komfortową sytuację posiadają osoby które, zlecają osobie bądź firmie zewnętrznej w postaci Biura Rachunkowego prowadzenie swojej księgowości, ponieważ ich zadanie ogranicza się do rzetelnego gromadzenia dokumentacji, którą następnie przekazują do biura rachunkowego. Biuro następnie do 20 kolejnego m-ca po miesiącu w którym dokonane było zdarzenie gospodarcze ewidencjonuje w księgach zdarzenia, przeprowadza sprawdzenia, weryfikację, kontrolę i powiadamia podatnika o wysokości podatku.

20 kolejnego m-ca jest datą graniczą zapłaty podatku dochodowego, natomiast 25 jest datą graniczną opłaty podatku VAT.

Reasumując:

  • faktury za materiały podstawowe, zakup towarów handlowych i koszty robocizny muszą być zaewidencjonowanie w m-cu zakupu, przekazania do sprzedaży/przerobu/ magazynu,
  • zwłoka chociaż o jeden m-c/kwartał grozi uznaniem ksiąg za nierzetelne i odpowiedzialnością z Kodeksu karnego skarbowego,
  • jeżeli z jakiś przyczyn ujawnimy takową fakturę po m-cu /kwartale w którym powinniśmy zaewidencjonować, musimy skorygować poprzedni okres rozliczeniowy którego dotyczy dana faktura.

mgr Tomasz Hanasz licencja księgowa nr 20968/2008

 

Obiad lub lunch z kontrahentem a podatek dochodowy

 

Obiad lub lunch z kontrahentem w restauracji może stanowić koszt podatkowy, jeżeli nie ma znamion reprezentacji, wytworności lub okazałości, a podczas takiego spotkania są omawiane sprawy wzajemnej współpracy. Są to zwykłe wydatki ściśle związane z  prowadzoną działalnością gospodarczą, orzekł tak WSA w Bydgoszczy w dniu 1 czerwca 2010 roku sygn. I SA/Bd 382/10. Wyrok dotyczy ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku zwanej ,,ustawą PDOP”.

Studia podyplomowe osoby która prowadzi działalność gospodarczą

 

Jeżeli wydatki na studia podyplomowe przedsiębiorcy mają związek z prowadzoną działalnością lub też mają wpływ na przychody obecne lub przyszłe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast jeżeli są to studia podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2010 roku nr ITPB1/415-378/10/AK.

Zatrudnienie w państwie UE, a działalność gospodarcza w Polsce-ubezpieczenia ZUS.

 

Osoba prowadząca działalność gospodarcza w Polsce i jednocześnie wykonująca pracę najemną w innym państwie członkowskim UE, podlega ustawodawstwu państwa, w którym wykonuje pracę najemną. Innymi słowy, jeżeli podatnik zatrudniony jest w jednym z państw członkowskich, a działalność gospodarczą prowadzi w Polsce, to z tytułu prowadzonej działalności nie podlega ubezpieczeniom ZUS w Polsce, lecz w państwie gdzie jest zatrudniony. Rozporządzenie Rady EWG nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 roku (Dz. Urz. WE L 149 z dnia 5 lipca 1971 roku z późn. zm.) oraz załącznik nr VII rozporządzenia nr 1408/71.

Badania lekarskie i szkolenie BHP dla zleceniobiorców.

 

Zawierając umowę zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem zleceniodawcy, nie ma obowiązku przeprowadzenia wstępnego i okresowego badania lekarskiego oraz szkolenia BHP. Jednakże należy zaznaczyć, iż nie ma przeszkód w wykonaniu wymienionych czynności, a zleceniobiorca na żądanie zleceniodawcy ma obowiązek ich wykonania. Ponadto jeżeli rodzaj wykonywanej pracy, stopień zagrożeń związanych z warunkami pracy jest znaczny zleceniodawca  może zobowiązać zleceniobiorcę do wykonania badań lekarskich i szkolenia BHP (pismo Głównego Inspektoratu Pracy z dnia 08 sierpnia 2007 roku , znak GNP/426/07/PE).

Amortyzacja samochodu osobowego- 20 tyś Euro Wyrok WSA w Poznaniu!!!

W dniu 9 grudnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu sygn I SA/Po 814/09 uznał, że podatnik może w całości zaliczać odpisy amortyzacyjne samochodów osobowych w koszty uzyskania przychodów aż do chwili, gdy łączna wartość odpisów amortyzacyjnych zaliczanych w koszty uzyskania przychodów zrówna się z kwotą w złotych odpowiadającą 20 tys. euro.
Sąd przyznał rację podatnikowi stwierdzając, że pomimo dotychczasowej praktyki z przepisów ustawy nie wynika, aby ustawodawca nakazał podatnikom dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych w taki sposób, że tylko część danego odpisu ustalona proporcjonalnie (w stosunku do wartości początkowej i wskazanego ograniczenia kwotowego w ustawie) może być zaliczana w koszty uzyskania przychodu. Zdaniem sądu za dopuszczalne należy bowiem uznać obydwa sposoby: wskazany przez organ i wskazany przez podatnika.